Diabetik gastroparezinin tanısında ultrasonografinin yeri
Ultrasonography in diagnosis of diabetic gastroparesis
Özet
Giriş ve amaç: Diabetik gastroparezi diabetli hastaların yaklaşık yarı- sında görülmektedir. Tanıda altın standart olan yöntem sintigrafidir. Ancak daha kolay ve uygulanabilir bir yöntem olan ultrasonografinin tanı- daki yerini farklı bir metodla araştırmak istedik. Gereç ve yöntem: Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesi İç Hastalıkları Kliniğinde takip edilen 30 hasta ile ayaktan 30 sağlıklı birey kontrol grubu olarak çalışmaya alındı. Hasta grubundakilerin 19’u (%63) kadın, 11’i (%37) erkekti. Yaş ortalamaları 42.6±11.49 idi. Kontrol grubunun ise 18’i (%60) kadın, 12’si (%40) erkekti. Ortalama yaş 42.9±11.06 idi. Hastaların test yemeği verildikten 15 ve 90 dakika sonra antral alan ölçümler yapıldı. Birinci ölçümden ikinci ölçüme kadar geçen süreçte antral alanda meydana gelen küçülmenin yüzde değeri gastrik boşalma oranı (Gastric emptying rate =GER) olarak kabul edildi. Bulgular: Hastaların 15. ve 90. dakika antral alan ölçümlerinin ortalaması sırasıyla 995,6±26 mm2 ve 592,1±258,81 mm2 olarak bulundu. Sağlıklı kontrol grubundaki bireylerin 15. ve 90. dakika antral alan ölçümlerinin ortalaması da sırasıyla 1034,3±237,7 mm2 ve 337,2± 118,7 mm2 şeklindeydi. Hasta ve kontrol grubunun 90.dk GER değerleri ortalaması sırasıyla %41±16 ve %63±9 olarak bulundu. Her iki grubun 15. dakika antral alan ölçüm değerleri arasında istatistiksel fark saptanmamasına karşın (p>0.05), 90. dakika ölçümleri arasında istatistiksel olarak anlamlı fark saptandı (p<0.0001). Yine, 90.dakika GER değerleri bakımından da her iki grup arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulundu (p<0.0001). Sonuç: Çalışmamızda uygulanan bu pratik yöntemle de gastroparezi tanısının konulabildiği görülmüştür.
Abstract
Background and aims: Diabetic gastroparesis is seen in approximately half of the diabetic patients. The gold standard technique in diagnosis is scintigraphy. We wanted to diagnose diabetic gastroparesis by ultrasonography, an easier, more practical method. In the present study, a different ultrasonographic technique was used. Material and methods: 30 patients from the Department of Internal Medicine of Dicle University Hospital and 30 healthy individuals as a control group were included in the study. Nineteen (63%) of the patient group were female; 11 (37%) were male. Mean age was 42.6±11.49. Eighteen (60%) of the control group were female; 12 (40%) were male. Mean age was 42.9±11.06. Fifteen and 90 minutes after the test meal, antral area of the patients was measured. The percentage of the decreased volume between the first and second measurements was taken as gastric emptying rate (GER). Results: Patients’ 15th and 90th minute mean antral areas were found as 995,6±26 mm2 and 592,12±258,8 mm2, respectively. Fifteenth and 90th minute mean antral area measurements of the healthy control groupwere 1034,3±237,7 mm2 and 337,2764± 118,7083 mm2, respectively. Although the difference in 15th minute antral area measurements between the groups was statistically insignificant (p>0.05), differences in 90th minute measurements were statistically significant (p<0.0001). Difference in 90th minute GER measurements was found statistically significant between the groups (p<0.0001). Conclusion: In our study, it was demonstrated that gastroparesis could be diagnosed with this practical method.
