Aralık 2020
Dieulafoy lezyonu tanılı hastalarda endoskopik tedavi başarısı ve takip sonuçları
Success of endoscopic treatment in patients with dieulafoy lesion and follow-up results
- Ana Sayfa
- Sayılar
- Aralık 2020
- Dieulafoy lezyonu tanılı hastalarda endoskopik tedavi başarısı ve takip sonuçları...
Özet
Giriş ve Amaç: Kliniğimizde Dieulafoy lezyonu tanısı konulan hastalar için yapılan endoskopik tedavileri, bu endoskopik tedavilerin başarı ve komplikasyon oranlarını ve işlem sonrası takip döneminde gelişen yeniden kanama ve hastaneye yatış oranlarını tespit etmeyi amaçladık. Gereç ve Yöntem: Haziran 2015 - Haziran 2020 tarihleri arasında,Kliniğimiz Endoskopi Ünitesi’nde, gastrointestinal sistem kanaması nedeniyle, endoskopik inceleme yapılmış hastaların dosyaları ve endoskopi raporları geriye dönük olarak d eğerlendirildi. Dieulafoy lezyonu tanısı doğrulanmış hastaların demografik özellikleri, başvuru öncesi şikayetleri, yapılmış tetkik ve endoskopik işlemlerin sonuçları, endoskopik müdahalenin içeriği ve işlem başarısı, işlem sonrası erken veya geç komplikasyon ya da yeniden kanama olup olmadığı analiz edildi. Bulgular: Toplam 48 hastaçalışmaya alındı. Hastaların 16’sında lezyonun jejenumda bulunduğu görüldü (%33.3). Mortalite hastaların ikisinde (%4.2) gerçekleşti. En sık kullanılan endoskopik tedavi yöntemi kombine teknik olup (n=30), 29 hastada hemoklips tek başına veya kombinasyon tedavisi olarak uygulanmıştı. On hastada, endoskopik müdahale sonrası erken (n=6) veya geç (n=4) dönemde yeniden kanama gelişti. Kombine teknik uygulanan hastalarda, tek bir teknik uygulanan hastalara göre yeniden kanama oranının daha düşük olduğu görüldü (p=0.027). Hemoklips içeren kombine tedaviler sadece hemoklips uygulamasıyla ya da argon plazma koagülasyon içeren kombine tedaviler sadece argon plazma koagülasyon uygulamasıyla karşılaştırıldığında ise anlamlı farklılık görülmedi (sırasıyla, p=0.300 ve p=0.550). Sonuç: Dieulafoy lezyonları, standart endoskopik yöntemler kullanılarak kanama odağı tespit edilemeyen tüm hastalarda, ayırıcı tanı seçenekleri arasında bulunmalı ve ince bağırsaklar, mutlaka olası tutulum açısından endoskopik olarak incelenmelidir. Mekanik ve termal yöntemleri içeren kombine uygulamaların kullanılması yeniden kanama oranlarını azaltabilir.
Abstract
Background and Aims: The goal of this study was to determine the endoscopic treatments performed in patients diagnosed with Dieulafoy lesion in our clinic, the effectiveness and complication rates of these endoscopic treatments, and the rates of re-bleeding and hospitalization during the post-procedure follow-up period. Material and Methods: Files and endoscopy records of patients who underwent endoscopy at our clinic’s endoscopy unit due to gastrointestinal system bleeding were evaluated retrospectively between June 2015 and June 2020. Furthermore, demographic characteristics, complaints or examinations conducted for bleeding prior to application, and content and success of the endoscopic procedures, whether there are early or late complications or re-bleeding, were also analyzed in patients with established diagnoses of Dieulafoy lesion. Results: A total of 48 patients were included in the study. The lesion was observed in the jejunum of 16 patients(33.3%). Further, mortality occurred in two (4.2%) patients. The most widely used endoscopic treatment method was the combined technique (n = 30), and hemoclips were administered alone or as a combination therapy in 29 patients. In ten patients, re-bleeding occurred early (n = 6) or late (n = 4) period after endoscopic intervention. The rate of re-bleeding was found to be lower in patients who underwent the combined technique compared to patients who underwent a single technique (p = 0.027). There was no substantial difference (p = 0.300 and p = 0.550, respectively) when combined therapies containing hemoclips were compared either with hemoclip application or combined treatments containing argon plasma coagulation with only argon plasma coagulation application. Conclusion: Dieulafoy lesions should be among the differential diagnostic options for all patients whose bleeding focus cannot be identified using standard endoscopic methods, and the small intestines should be endoscopically examined for possible involvement . Moreover, the use of combined applications involving mechanical andthermal methods may reduce the rate of re-bleeding.
