Giriş ve Amaç: Bu çalışmanın amacı kliniğimizde yatmış olan karaciğer sirozlu hastalarımızın yatış endikasyonlarını ve genel özelliklerini irdelemektir. Gereç ve Yöntem: Bu çalışmada, Aralık 2011 ve Mayıs 2013 tarihleri arasında kliniğimizde yatan 255 hasta retrospektif olarak değerlendirilmiştir. Çalışmaya alınma kriterleri; hastanede yatmış olmak, yatış öncesinde veya yatış sırasında karaciğer sirozu tanısı almış olmak, 18 yaş üstü olmak ve tıbbi verilerine tam olarak ulaşılabiliyor olmak iken dışlama kriterleri ise; ayaktan başvuran hastalar, siroz dışı portal hipertansiyon varlığı, 18 yaş altı olmak ve tıbbi verilerinde eksiklik olması olarak belirlenmiştir. Bulgular: Otuz hastanın verileri tam olmadığı için çalışmadan dışlanmış olup çalışmaya 225 hasta dahil edilmiştir. Hastaların çoğunu erkekler (%70.2) oluştururken erkeklerin ortalama yaşı 62, kadınların ortalama yaşı 67 bulunmuştur. Başlıca yatış nedenleri ileri girişimsel tedavi amacıyla hepatosellüler kanser (%21.8), hepatik ensefalopati (%21.3), asit etiyolojisini araştırmak (%20.4) ve varis kanaması (%13.8) olarak tespit edilmiştir. Etiyolojileri incelendiğinde hepatit B virüsü ilk sırayı alırken (%32.8), bunu sırasıyla hepatit C virüsü (%21.3), kriptojenik (%20) ve alkole bağlı nedenler (%18.2) izlemiştir. Hastalarımızın çoğunda (%83.6) varis saptanmıştır. Hastalarımızın büyük bölümünü (%77.3) Child-Turcotte-Pugh skoru B ve C hastaları oluşturmuş, büyük bir çoğunluğunda (%64) asit saptanmıştır. Asitli olguların %95’inde serum asit albümin gradientinin ?1.1 olduğu görülmüştür. Asit ponksiyonu yapılan hastalarımızın %8’inde spontan asit enfeksiyonu saptanmış, büyük bir çoğunluğunun (%65) kültür negatif nötrositik asit olduğu görülmüştür. Toplamda 26 (%11.6) hasta yattığı süre içerisinde kaybedilmiştir. Sonuç: Üçüncü basamak sağlık merkezi olan hastanemizde hepatosellüler karsinomaya uygulanan girişimsel tedavi işlemleri siroz hastalarında en önemli yatış nedenlerinden birisi haline gelmiştir.
Background and Aims: The aim of this study was to evaluate our hospitalized patients with liver cirrhosis regarding hospitalization indications and general features. Materials and Methods: Two hundred and fifty-fıve patients with cirrhosis who were hospitalized between December 2011 and May 2013 were evaluated retrospectively in this study. The inclusion criteria were history of hospitalization, diagnosis either before or during hospitalization, being older than 18 years of age and having complete medical data. The exclusion criteria were outpatient cases, presence of noncirrhotic portal hypertension, being younger than 18 years of age, and having incomplete medical data. Results: Thirty patients were excluded from the study due to insufficient medical data; hence, the study included 225 cases. Most patients were male (70.2%), and the mean age was 62 years for males and 67 years for females. The most frequent hospitalization indications were hepatocellular carcinoma for further interventional treatments (21.8%), hepatic encephalopathy (21.3%), ascites of unknown etiology (20.4%), and variceal bleeding (13.8%). The etiological factors for cirrhosis were hepatitis B virus (32.8%), hepatitis C virus (21.3%), cryptogenic (20%), and alcohol (18.2%). Varices were found in most patients (83.6%). Most patients were in Child-Turcotte-Pugh classes B and C (77.3%). The majority of patients (64%) had ascites. The serum-ascites albumin gradient was ?1.1 in 95% of patients with ascites. Spontaneous ascites infection was found in 8% of patients who underwent ascitic fluid examination, and mostly cultured negative for neutrocytic ascites (65%). Overall, 26 (11.6%) patients died during hospitalization. Conclusion: Interventional treatments for hepatocellular carcinoma has become one of the most important hospitalization indications for patients with cirrhosis in our tertiary medical center.