Ağustos 2017
Kronik hepatit B tanılı hastalarda oral antiviral tedavilerin etkinliğinin karşılaştırılması
Comparison of the efficacy of oral antiviral therapies in chronic hepatitis B patients
- Ana Sayfa
- Sayılar
- Ağustos 2017
- Kronik hepatit B tanılı hastalarda oral antiviral tedavilerin etkinliğinin karşılaştırılması ...
2 Ayancık Devlet Hastanesi, Dahiliye Kliniği, Sinop
3 Sinop Atatürk Devlet Hastanesi, Acil Servis, Sinop
Özet
Giriş ve Amaç: Kronik hepatit B enfeksiyonu dünya çapında önemli bir sağlık sorunudur. Bu enfeksiyon, kronik karaciğer hastalığı, siroz ve hepatosellüler karsinoma için etyolojik faktörlerinden biridir. Biz, bu çalışmada, 12 ay boyunca antiviral tedavi alan hastalarda antiviral ilaçların etkinliklerinin karşılaştırılmasını ve tedaviyi etkileyen faktörleri belirlemeyi amaçladık. Gereç ve Yöntem: Çalışmaya, gastroenteroloji kliniğinde kronik hepatit B tanısı ile takip edilmekte olan 72 hasta dahil edildi. Tenofovir, lamivudin ve entekavir kullanan hastaların demografik ve laboratuvar verileri hasta kayıtlarından elde edildi. Bulgular: Hastaların 43’ü (%59,7) erkek (yaş ortalaması 53,6±10,0 yıl) iken 29’u (%40,3) kadın (yaş ortalaması 53,6 ±13,3 yıl) idi. 35 (%48,6) hastada tenofovir, 19 (%26,4) hastada lamivudin ve 18 (%25) hastada entekavir kullanım öyküsü vardı. Hastaların 23’ünde (%31,9) HBeAg pozitif ve 49’unda (%68,1) HBeAg negatifti. HBeAg negatif hastaların 6, 9 ve 12. aylardaki tedaviye yanıt oranları, HBeAg pozitif hasta grubu ile karşılaştırıldığında anlamlı olarak daha yüksekti (sırasıyla; p=0.001, p=0.015, p=0.001). 5 yıllık takipte, hastaların 30’unun (%45,4) tenofovir, 18’nin (%27,3) lamivudin ve 18’nin (%27,3) entekavir aldığı saptandı. 5 yıllık takipte, tenofovir, lamivudin ve entekavir alıp HBV-DNA’sı tekrardan pozitifleşen hasta sayıları sırasıyla 7/30 (%23,3), 5/18 (%27,7) ve 6/18(%33,3) idi. Sonuç: Kronik hepatit B için tedavi oranları hala düşüktür. Bu nedenle, yaşam boyu tedavi devam etmelidir.
Abstract
Background and Aims: Chronic hepatitis B infection is a serious health problem around the world. This infection is an etiological factor in chronic liver disease, cirrhosis, and hepatocellular carcinoma. In this study, we aimed to compare the efficacy of antiviral drugs and determine the factors affecting treatment in patients receiving antiviral treatment for 12 months. Materials and Methods: Seventy-two patients diagnosed with chronic hepatitis B who were followed up at the gastroenterology clinic were included in the study. Demographic and laboratory data on patients receiving tenofovir, lamivudine, and entecavir were obtained from patient records. Results: Forty-three (59.7%) patients were male (mean age of 53.6±10.0 years), while 29 (40.3%) of them were female (mean age of 53.6±13.3 years). Eighteen (25%) patients had a history of receiving entecavir, 35 (48,6%) had received tenofovir, and 19 (26.4%) had received lamivudine. Twenty-three patients (31.9%) were positive, and 49 patients (68.1%) were negative for HBeAg. Treatment response rates for HBeAg-negative patients at 6, 9, and 12 months were significantly higher than those of the HBeAg-positive patient group (p= 0.001, p= 0.015, p= 0.001, respectively). It was found that 30 patients (45.4%) received tenofovir, 18 (27.3%) received lamivudine, and 18 (27.3%) received entecavir in 5-year follow-up. In 5-year follow-up, the numbers of patients who received tenofovir, lamivudine, and entecavir with HBV-DNA re-positivity were 7/30 (23,3%), 5/18 (27,7%), and 6/18 (33,3%), respectively. Conclusion: The cure rate for chronic hepatitis B remains low. For this reason, lifelong treatment should be continued.
