Ağustos 2011
İnflamatuvar barsak hastalığında mikroalbuminüri
Microalbuminuria in inflammatory bowel diease
- Ana Sayfa
- Sayılar
- Ağustos 2011
- İnflamatuvar barsak hastalığında mikroalbuminüri...
Bakırköy Dr. Sadi Konuk Eğitim ve Araştırma Hastanesi, 2Gastroenteroloji Kliniği, İstanbul
Türkiye Yüksek İhtisas Hastanesi, 3İmmunoloji Laboratuvarı, 4Biyokimya Laboratuvarı ve 5Gastroenteroloji Kliniği, Ankara
Özet
Mikroalbüminürinin, inflamatuvar barsak hastalığının tipini ve aktivitesini yansıtan iyi bir parametre olup olmadığını ve TH1/TH2 sitokinleri olan İFN-γ/İL-4 serum düzeyleriyle bir korelasyon gösterip göstermediğini araştırmayı amaçladık. Gereç ve Yöntem: Çalışmaya, 31 ülseratif kolit, 18 Crohn hastası ve 8 sağlıklı kontrol alındı. Serum örneklerinde kreatinin, β-2 mikroglobulin, İL-4 ve İFN-γ, 24 saatlik idrarda kreatinin, mikroalbümin ve β-2 mikroglobulin çalışıldı. Bulgular: Böbrek işlevleri açısından, ülseratif kolit grubunun kreatinin klerensi daha düşük gibi görünse de, ülseratif kolit, Crohn hastalığı ve sağlıklı kontrol grupları arasında istatistiksel önemde farklılık yoktu. Her üç grubun da idrar β-2 mikroglobulin seviyesi ölçülebilecek düzeyin altındaydı, yani tübüler hasar yoktu. Serum İL-4 düzeyi, ülseratif kolit grubunda kontrol grubundan istatistiksel önemde yükseklik gösteriyordu (49.3±81.7 pg/ml, 1.6±0.0 pg/ml, p<0.01). Ülseratif kolit grubunun mikroalbüminüri miktarı kontrolden fazlaydı, ama farklılık istatistiksel önemde değildi. Crohn hastalığı grubunun İL-4 düzeyi (54.8±58 pg/ml) hem ülseratif kolit hem de kontrolden yüksekti, ancak sadece kontrol grubuyla anlamlı farklılık gösteriyordu (p<0.01). Bütün çalışma gruplarının serum İFN-γ düzeyleri, ölçülebilir düzeyin altındaydı. Serum β-2 mikroglobulin düzeyleri, gruplar arasında farklılık göstermiyordu. Sonuç: Mikroalbüminüri, serum İFN-γ ile serum β-2 mikroglobulin düzeyleri inflamatuvar barsak hastalığının tanısında veya aktivasyonunu belirlemede yetersizdir. İL-4 düzeyi, inflamatuvar barsak hastalığı grubunda aktivasyonla ilişkisiz olarak yüksektir, ancak kontrol grubuyla benzer değerleri gösteren hasta sayısı çok olduğundan, rutin kullanıma girmesi uzak bir olasılıktır.
Abstract
We aimed to investigate whether microalbuminuria reflects inflammatory bowel disease type and/or activity and whether there is any relation between microalbuminuria and serum levels of TH1/TH2 cytokines IFN-γ/interleukin (IL)-4. Materials and Methods: Thirty-one ulcerative colitis and 18 Crohn’s disease patients together with 8 healthy controls were enrolled into the study. Serum creatinine, β-2 microglobulin, IL-4, and IFN-γ levels together with 24hour urine creatinine, microalbumin and β-2 microglobulin levels were studied. Results: Although the creatinine clearance level of the ulcerative colitis group seemed lower than of the healthy control group, no statistically important difference in renal function was present between the ulcerative colitis, Crohn’s disease and healthy control groups. Urine β-2 microglobulin levels of all three study groups were found lower than the detectable level, so tubular damage was not present. Serum IL-4 level of the ulcerative colitis group was found significantly higher than of the healthy control group (49.3±81.7 pg/ml, 1.6±0.0 pg/ml, respectively; p<0.01). The microalbuminuria level of the ulcerative colitis group was found minimally higher than of the healthy control group, but the difference was insignificant. The serum IL4 level of the Crohn’s disease group (54.8±58 pg/ml) was found higher than both the ulcerative colitis and healthy control groups, but a statistically significant difference was present only with the healthy control group (p<0.01). Serum IFN-γ levels of all study groups were found lower than the detectable level. No difference was detected in the β-2 microglobulin level between the study groups. Conclusions: Microalbuminuria and serum IFN-γ and β-2 microglobulin levels were insufficient in the diagnosis of inflammatory bowel disease and in determining the activation of the disease. Serum IL-4 levels were high in inflammatory bowel disease without any relation with activation. However, the number of patients with values similar to those of the healthy control group was high, so its routine usage seems to be unjustified.
