Klaritromisin dirençli Helicobacter pylori’nin saptanmasinda, E-Test ve Agar Dilüsyon metodlarinin karsilastirilmasi
Comparision of the E-Test and the Agar Dilution Method to detect clarithromycin resistant Helicobacter pylori
- Ana Sayfa
- Sayılar
- Klaritromisin dirençli Helicobacter pylori’nin saptanmasinda, E-Test ve Agar Dilüsyon metodlarinin karsilastirilmasi...
Gazi Üniversitesi Tip Fakültesi Tibbi Mikrobiyoloji Anabilim Dali2, Ankara
Özet
Giris ve amaç: H. pylori, dünyada en sik rastlanan kronik bakteriyel enfeksiyondur. H. pylori’nin antimikrobiyal ajanlara direnç kazanmasindan dolayi tedavide basarisizliklar meydana gelmektedir. Çalismamizin amaci Ankara Üniversitesi Tip Fakültesi Gastroenteroloji Bilim Dali’na, dispeptik yakinmalarla gelen H. pylori pozitif hastalarda, klaritromisine direnç sikligini, agar dilüsyon ve E-Test yöntemleri gibi 2 ayri yöntemle belirlemek ve 2 yöntemi karsilastirmaktir. Gereç ve yöntem: Çalismaya dispeptik yakinmalar nedeniyle endoskopik incelemeleri yapilan, 22-76 yaslari arasinda (yas ortalamasi: 51±13), 43’ü kadin, 34’ü erkek toplam 77 hasta dahil edilmistir. Endoskopik incelemesi yapilan 77 hastani n, 41’i gastrit, 13’ü gastrik ya da duodenal ülser, 3’ü normal, 20’si ise gastroduodenit, hiatus hernisi, alt özofagus sfinkter gevsekligi, özofajit veya bulbutis tanilarindan birini almistir. H. pylori, at kani içeren BHI agarda 37°C’de 72 saat inkübe edilmistir. Klaritromisin direncinin belirlenmesi için ise, NCCLS standartlarina uygun agar dilüsyon ve Etest yöntemleri yapilmistir. MIC degeri ≥1 μg/ml olan suslar klaritromisine dirençli kabul edilmistir. Bulgular: Çalismaya alinan 77 hastanin, agar dilüsyon yöntemi ile 43’ünde (%55.8), E-Test yöntemi ile de 42’sinde (%54.5) klaritromisine direnç saptanmistir. E-Test yöntemi ile yapilan MIC degerleri ile agar dilüsyon yöntemi ile yapilan MIC degerleri arasindaki uyumluluk istatistiksel olarak anlamli bulunmustur (r= 0,864, p<0, 01). Sonuç: Çalismamizda saptanan %54.5 ve %55.8 direnç oranlari ülkemizde yapilan diger çalismalarla karsilastirildiginda, bazi çalismalarla benzerlik gösterirken bazilarina göre oldukça yüksek oranlar bulunmustur. Sonuçlar, ülkemizde H. pylori’nin klaritromisine direncinin arttigini göstermistir. Ayrica ayni H. pylori suslarina uygulanan 2 farkli yöntem arasinda istatistiksel olarak anlamli uyumluluk görülmüstür. Bu sonuç ise bize her iki yönteminde klaritromisin direncini belirlemede kullanabilecegini göstermistir. H. pylori’nin klaritromisin direncini tedavi öncesi belirlenmesi, direnç oraninin yükselmesinin engellenmesi açisindan önemlidir.
Abstract
Background/aim: H. pylori is the most common chronic bacterial infection in the world. Because of H. pylori’s acquired resistance to antimicrobial agents, treatment failure occurs. The aim of our study was to determine the prevalence of clarithromycin resistance in dyspeptic H. pylori- positive patients who applied to Ankara University School of Medicine, Department of Gastroenterology, by two methods - agar dilution and E-test - and to compare these two methods. Materials and methods: Seventy- seven H. pylori-positive patients (43 female, 34 male) were included in the study, aged between 22-76 (mean age: 51±13). Forty-one of the patients were diagnosed with gastritis, 13 were peptic or duodenal ulcer, 3 were normal gastrointestinal system, and 20 were diagnosed with one of the following diseases: gastroduodenitis, hiatal hernia, bulbitis or esophageal reflux. H. pylori culture was made with BHI agar and horse blood medium and incubated at 37°C for 72 hours. To determine the clarithromycin resistance, agar dilution and E-test methods were applied in accordance with NCCLS standards. Strains with MIC ≥1 μg/ml were accepted as resistant. Results: In 77 patients, 43 (55.8%) patients were resistant with agar dilution method and 42 (54.5%) were determined as resistant using the E-test method. There was a significant correlation between the MICs using the E-test and agar dilution (r=0.0864, p>0.01). Conclusion: A comparison of our results with other studies shows similarities with some and discrepancies with others, demonstrating an increase in clarithromycin resistance over time. Two different methods, agar dilution and E-test, were applied to the same strains to determine the resistance. Our results showed statistical significance with the two methods, thus either can be used to determine resistance. It is important to know the clarithromycin resistance of the patient, to prevent its increase.
