Aralik 2025
Pankreas kanseri tanılı hastaların demografik verileri, klinik özellikleri ve sağkalımaçısından retrospektif olarak değerlendirilmesi
Retrospective evaluation of demographic data, clinicalfeatures and survival of patients with pancreatic cancer
- Ana Sayfa
- Sayılar
- Aralik 2025
- Pankreas kanseri tanılı hastaların demografik verileri, klinik özellikleri ve sağkalımaçısından retrospektif olarak değerlendirilmesi...
Department of Internal Medicine,2Division of Gastroenterology, Zonguldak Bülent Ecevit University School of Medicine, Zonguldak, Turkey
Özet
Giriş ve Amaç:Bu çalışmada, pankreas kanseri tanısı almış hastaların demografik verilerini, klinik özelliklerini ve sağkalım sürelerinianaliz etmeyi amaçladık. Aynı zamanda, pankreatik nöroendokrin tümör tanısı almış hastalar da ayrı bir grup olarak çalışmaya dahil edilerek ben- zer analizler bu olgu grubu için de yapıldı.Gereç ve Yöntem:Bu çalışmada, 1 Ocak 2011 ile 1 Haziran 2020 tarihleri arasında Zonguldak BülentEcevit Üniversitesi Sağlık Uygulama ve Araştırma Merkezi’nde pankreas kanseri tanısıyla takip edilen 169 hastanın dosyaları retrospektif olarakincelendi. Hastaların demografik verileri, klinik özellikleri, genel sağkalım ve progresyonsuz sağkalım süreleri kaydedildi.Bulgular:Çalışmayatoplam 169 hasta dahil edildi; bunların 69’u (%40,8) kadın, 100’ü (%59,2) erkekti. Tanı anındaki ortalama yaş 60.78 yıl olarak bulundu. Ortanca sağkalım süresi 11 ay, progresyonsuz sağkalım süresi ise 6 ay olarak saptandı. Hastaların 152’sine (%89,9) pankreas kanseri, 17’sine (%10,1) isepankreatik nöroendokrin tümör tanısı konulmuştu. Pankreas kanseri hastalarında genel sağkalım süresi 10 ay, progresyonsuz sağkalım süresi 6ay iken; pankreatik nöroendokrin tümör hastalarında genel sağkalım 39 ay, progresyonsuz sağkalım 30 ay olarak bulundu. Hem pankreas kanserihem de pankreatik nöroendokrin tümör hastalarında, ECOG performans durumu, vücut kitle indeksi, TNM evresi, cerrahi uygulanması ve radyoter-api alımı, sağkalım ve progresyonsuz sağkalım süreleriyle anlamlı şekilde ilişkili bulundu. Buna karşılık, sadece pankreas kanseri tanılı hastalardakarbonhidrat antijeni 19-9 düzeyleri ile lenf nodu, akciğer, karaciğer ve periton metastazlarının varlığı, sağkalım ve progresyonsuz sağkalım süre-leri ile anlamlı şekilde ilişkiliydi. Alkol ve sigara kullanımı, tümör boyutu ve lokalizasyonu, kemoterapi alımı ve stent yerleştirilmesi, her iki grupta da sağkalım veya progresyonsuz sağkalım sürelerinde anlamlı bir fark göstermedi.Sonuç:Sağkalım ve progresyonsuz sağkalım süreleri, pankreatiknöroendokrin tümör hastalarına kıyasla pankreas kanseri hastalarında anlamlı derecede daha kötü saptandı. Literatürle uyumlu olarak, pankreaskanseri olgularında ileri tümör, nod, metaztaz evresi, kötü ECOG performans durumu ve tanı anında periton metastazı varlığı, hem sağkalım hem de progresyonsuz sağkalım üzerinde istatistiksel olarak anlamlı olumsuz etkiye sahipti. Bu hastalarda tanı anında lenf nodu metastazı varlığı veyüksek karbonhidrat antijeni 19-9 düzeylerinin sadece sağkalım üzerinde olumsuz etkisi olduğu belirlendi. Bazı çalışmalarda biliyer dekompre-syonun pankreas kanseri hastalarında genel sağkalım avantajı sağladığı bildirilmiş olsa da, bizim çalışmamızda biliyer dekompresyonun sağkalımüzerine herhangi bir etkisi saptanmadı.
Abstract
Background and Aims:This study aimed to evaluate the demographic characteristics, clinical features, and survival outcomesof patients diagnosed with pancreatic cancer. Additionally, patients diagnosed with pancreatic neuroendocrine tumors were included for compara- tive analysis.Materials and Methods:In this study, we retrospectively reviewed the records of 169 patients diagnosed with pancreatic canceror pancreatic neuroendocrine tumors between January 1, 2011, and June 1, 2020, at Zonguldak Bülent Ecevit University Health Practice andResearch Center. Demographic data, clinical characteristics, overall survival, and progression-free survival were analyzed.Results:Of the 169patients, 152 (89.9%) had pancreatic cancer and 17 (10.1%) had pancreatic neuroendocrine tumors. The mean age at diagnosis was 60.7 years; 40.8% were female and 59.2% male. Median overall survival and progression-free survival for all patients were 11 and 6 months, respectively.In pancreatic cancer patients, overall survival was 10 months and progression-free survival 6 months, whereas in pancreatic neuroendocrinetumors patients, overall survival and progression-free survival were significantly longer (39 and 30 months, respectively). Eastern CooperativeOncology Group performance status, body mass index, tumor-node-metastasis stage, surgery, and radiotherapy were significantly associatedwith overall survival and progression-free survival in both groups. In pancreatic cancer patients only, elevated carbohydrate antigen 19-9 levelsand metastases (lymph node, liver, lung, peritoneum) negatively affected overall survival and progression-free survival. Factors such as alcohol/ smoking habits, tumor size and location, chemotherapy, and biliary stenting showed no significant impact on survival in either group.Conclusion:Overall survival and progression-free survival were significantly worse in patients with pancreatic cancer compared with those with pancreatic neu-roendocrine tumors. Consistent with the literature, advanced tumor–node–metastasis stage, poor ECOG performance status, and the presence of peritoneal metastasis at diagnosis had a statistically significant negative impact on both overall survival and progression-free survival in pancreaticcancer cases. In these patients, the presence of lymph node metastasis at diagnosis and elevated carbohydrate antigen 19-9 levels were foundto negatively affect only overall survival. Although some studies have reported that biliary decompression provides an overall survival advantagein patients with pancreatic cancer, our study found no effect of biliary decompression on survival.
