Gastroenterit sonrası irritabl barsak sendromu sıklığı ve risk faktörleri
Prevalence of irritable bowel syndrome after gastroenteritis and risk factors
Özet
Giriş ve amaç: Bakteriyel gastroenterit atagindan sonra irritabl barsak sendromu (IBS) riskinin arttığıni gösteren çalışmalar mevcuttur. Son zamanlarda, bu Hastaların kolon mukozasinda inflamatuvar degisıklıkler gösterilmıştır. Bu çalışmada, akut bakteriyel gastroenterit geçiren hastalarda IBS semptomlarının gelisip gelismedigini ve bunu etkileyen faktörlerin incelenmesi amaçlanmıştır. Gereç ve yöntem: Bir yıl içinde bakteriyel gastroenterit nedeniyle yatarak tedavi gören 112 hastaya ait kayitlar, infeksiyondan ortalama 8 ay sonra retrospektif olarak incelendi. Telefon görüsmesinde, enfeksiyon öncesi ve sonrasinda, Roma 2 kriterlerine göre IBS semptomları, IBS’nun alt gruplari, Beck Ölçeğine göre anksiyete skorlarinin bulunup bulunmadıgi kaydedildi. Telefonla yeterli bilgi alinabilen ve alarm semptomu olmayan 90 hasta çalışmaya alındı. Bulgular: Hastaların 42’si erkek, 48’i kadın, yaş ortalamaları sırası ile 38,4±14 ve 37,9±16 yıldi. Gastroenteritten 8 ay sonra, erkeklerin %14,2’sinde, kadınlarin %35,4’ünde IBS tespit edildi (p<0,05). Postinfektif IBS (PI-IBS) orani, önceki IBS sikligina göre belirgin olarak yüksekti (%17,8 vs %7,8; p<0,01). PI-IBS daha çok non konstipe IBS tipindeydi (p<0,05), kadınlarda daha sikti (p<0,05) ve genç yaşta gelisme egilimindeydi (p<0,05). Infeksiyon süresi IBS gelisme riskini etkilemedi. PI-IBS’lu Hastaların altisinda (%37,5), diğerlerinin sadece yedışınde (%9,5) anksiyete vardı (p<0,01). Sonuç: Akut gastroenterit IBS gelismesinde rol oynar. kadın cinsiyet, anksiyete bozuklugu ve genç yaş PI-IBS riskini arttirmaktadır. Inflamasyon, psikolojik yapi ve cinsiyet faktörlerinin barsak nöro endokrin fonksiyonlarini etkileyen ortak bir mekanizma ile mi IBS gelisimine yol açtigi daha genis çalışmalarla arastirilmali dir.
Abstract
Background and aims: A number of studies have shown an increased risk of irritable bowel syndrome after bacterial gastroenteritis. Recently, some inflammatory changes have been demonstrated in colon mucosa of these patients. The aim of this study was to investigate whether irritable bowel syndrome symptoms develop in patients after gastroenteritis and the risk factors leading to this condition. Material and methods: The medical records of 112 patients, hospitalized for acute bacterial gastroenteritis, were evaluated eight months after the infection. Presence of irritable bowel syndrome symptoms according to Rome II criteria clinical subtypes and anxiety scores according to Beck’s anxiety scale were recorded before and after the infection via telephone interview. Ninety patients with no from alarm symptoms, from whom adequate information could be obtained by telephone, were included in the study. Results: There were 42 males and 48 females, with mean ages of 38.4±14 and 37.9±16 years, respectively. Irritable bowel syndrome was found in 14.2% of the men and 35.4% of the women eight months after the gastroenteritis episode. The postinfective irritable bowel syndrome (PI-IBS) rate was significantly higher than the irritable bowel syndrome rate. PIIBS was non-constipated type, more frequent in females and tending to develop of a younger age (for each p<0.05). Duration of infection did not affect the risk of irritable bowel syndrome. Six of the patients with PIIBS (37.5%) and only seven of the others (9.5%) could be defined as clinically anxious. Conclusions: Acute gastroenteritis plays a role in the development of irritable bowel syndrome. With female gender, anxiety disorder and younger age increase the risk of PI-IBS. Larger studies should be undertaken to evalvate whether inflammation, psychological condition and gender influence the development of irritable bowel syndrome by a collaborative mechanism that affects enteric neuro-endocrine functions.
